Pasen in Normandië

Op Goede Vrijdag om 10 uur vertrokken richting Thiouville. Druk op de weg. Sneeuw in en om Antwerpen. Dit keer kwamen we tot de tolpoorten van Peage Jules Verne bij Amiens voordat de auto definitief de geest gaf. Met behulp van een bestuurder van een Securité service contact opgenomen met een lokale garage. Een half uur na het telefoontje en een belangstellend bezoekje van een vrouwelijke Gendarme kwam een sleepwagen de tolweg oprijden die ons vervolgens bij een Opel garage in Dury heeft afgezet. Twee uur hebben we omgeven door onze bagage in een showroom vol splinternieuwe Opels gezeten voordat Ellen ons had gevonden en via een toeristische route door het centrum van Rouen en de pikdonkere omgeving van noordwest Normandië naar Thiouville heeft gereden. Tegen twaalven moesten wij nog een keer op pad om onze gite in het naburige dorpje Sainte-Marguerite-sur-Fauville te bereiken.

In de showroom van de Opel garage in Dury


Zondagmorgen scheen de zon nog voorzichtig maar toen wij in de Opel Zafira huurauto stapten voor een tocht door de omgeving begon de lucht al te betrekken. We zijn even aan de waaierige kust geweest van Veules-les-Roses waar ook een grot ligt waar Victor Hugo inspiratie opdeen door naar de einder te turen. Na een koude wandeling door het bijna verlaten stadje hebben we de uit de 13e eeuw stammende kerk Saint Martin bezocht en zijn vervolgens via de kust weer naar Thiouville gereden. Inmiddels regende het gestaag waarna de regen overging in natte sneeuw. Het begon daarna stevig door te sneeuwen zodat er later op de avond een aardig pak sneeuw lag. Het leek wel kerst met pasen.

Ons onderkomen in Sainte-Marguerite-sur-Fauville en de gehuurde Opel Zafira

De rotskust bij Veules-les-Roses

Het centrum van Veules-les-Roses

De 13e eeuw stammende kerk Saint Martin

Witte Pasen...


dinsdagmorgen om tien uur vertrokken. Op de peage richting Lille door de Gendarme met sirene en zwaailicht van de weg gehaald. 167 km/u gemeten. Vette bekeuring. Om vier uur zonder noemenswaardige tegenslag weer in Amersfoort. Het zat niet mee...Bijna 40 minuten vast gezeten in de lift op het Drapiersgilde voordat een gealarmeerde monteur ons kon bevrijden. Met behulp van een keukentrapje moesten we uit de lift klauteren.